Notariaat en Burger

 Medegedeeld door Jubel.be

Over notarissen en hun erelonen

 Geschreven door Tijdschrift Notarieel Management

             ‘Price is only ever an issue in the absence of value.’

Het is net alsof cliënten in citroenen bijten alvorens ze naar de notaris trekken. En ze richten hun zure opmerkingen veelal op de kosten van die veel te dure notaris. We horen steeds vaker dat notarissen het moeilijk hebben met die mondige burger.

Perceptie is geen realiteit

Het helpt echter om perceptie van realiteit te scheiden. Twee ‘zure’ cliënten op een week geven al snel de indruk dat alle cliënten zuur zijn. Omdat de opmerkingen van die zure cliënten uiteraard in het hoofd blijven hangen en de neutrale of tevreden cliënten mentaal overstemmen. Als het om klagers gaat, hebben we al snel de neiging om de denkfout ‘pars pro toto’ te maken. Een paar cliënten die klagen, wordt al gauw ‘de cliënten klagen’; een of twee medewerkers die zuchten, wordt al snel ‘de medewerkers mopperen’.

Maar laat ons even naar de feiten kijken: minder dan 10% van de cliënten in het notariaat is ontevreden over de kosten. Dat is dus een erg kleine groep.

Wat ongetwijfeld klopt, is dat deze groep zich meer roert dan vroeger en zijn ontevredenheid durft te uiten. Het lijkt misschien vreemd, maar dat is op zich eigenlijk goed nieuws. Het is beter dat de cliënt tegen u zegt wat op zijn lever ligt, dan dat hij het zegt tegen anderen, zonder dat u het weet. In het eerste geval kunt u er nog iets aan doen, in het tweede geval bent u de cliënt en misschien nog een paar andere kwijt.

Er is een heel kleine groep cliënten, minder dan 2%, die effectief extreem kostenbewust is. Voor wie elke euro een euro te veel is. Die altijd zeuren, vergelijken, afpingelen, shoppen … Dergelijke cliënten vind je overal, in elke sector. Het heeft meestal geen zin om ze te bekeren.

De kunst is vooral om zich door deze groep niet te laten opjagen en niet mee te gaan in hun spel. Ze krijgen meestal te veel aandacht. Met dergelijke cliënten kunt u beter duidelijke lijnen trekken. U moet het ook niet jammer vinden om dergelijke cliënt te verliezen. Maar zoals gezegd, het is eigenlijk een minieme groep, die nauwelijks weegt op uw rendabiliteit of die van het notariaat. Niet overtuigd? Doe zelf gedurende een aantal weken de test. Tel het aantal cliënten die onder deze categorie vallen.

Er zijn twee andere groepen die veel meer uw aandacht verdienen. Een hele grote groep (ergens tussen de 85 en 90%), die de kostprijs van de notaris aanvaardt en er niet moeilijk over doet. En een tweede, veel kleinere groep (pakweg 10%), die effectief niet tevreden is met hoe de notaris de financiële kant van zijn dienstverlening afwikkelt.

Om die grote groep ook in de toekomst tevreden te houden, is het nuttig en belangrijk om te begrijpen waarom de kleinere groep niet tevreden is.

Ook hier beschikken we intussen over zeer nuttige informatie. Als we analyseren waarover cliënten ontevreden zijn als het gaat om kosten, dan botsen we telkens op twee aspecten:

1) Onvoldoende voorspelbaarheid van de kosten: de cliënt weet niet hoe veel het gaat kosten. Pas enkele dagen voor de akte ontvangt hij een afrekening.

2) Onvoldoende duidelijkheid over de kosten: het is voor de cliënt niet duidelijk waarvoor hij betaalt.

En als we eerlijk zijn, hebben cliënten hier vaak ook wel een punt.

Voorspelbaarheid van kosten

Niemand haalt het in zijn hoofd om tegen een aannemer te zeggen: begin maar, we zien wel waar we uitkomen met het budget. Als het gaat om een belangrijke investering, dan willen we zelf ook, op voorhand, een zicht krijgen op de hoogte van de investering. We willen geen verrassingen. Dat het voor een aannemer of andere dienstverlener moeilijk is om dat exact in te schatten, is dan niet ons probleem maar dat van de aan- nemer of dienstverlener.

Notariskosten zijn voor cliënten bijna altijd belangrijke investeringen. Zeker bij de aankoop van een huis, maar ook bij een testament of huwelijkscontract. 300 euro is voor veel mensen een smak geld.

Het hoort bij een kwaliteitsvolle dienstverlening om de cliënten tijdig en volledig in te lichten over de kosten. Ook wanneer ze er niet zelf om vragen. Vooral wanneer ze er niet om vragen. Voor iedereen is geld belangrijk. Maar veel cliënten hebben schroom om te vragen naar de kosten.

Het feit dat men de kosten toch kan uitrekenen op www.notaris.be is niet voldoende. Het is de rol van elke dienstverlener, elke vrije beroeper, elke notaris, om proactief, bij aanvang van het dossier aan de cliënt mee te delen wat de kosten zullen zijn. En als u die kosten nog niet volledig kunt inschatten, geeft u een conservatief budget, met uitleg over de onzekere factoren. Net zoals u zelf zou verlangen van anderen.

Duidelijkheid over de kosten

Een tweede heikel punt is de duidelijkheid van de afrekeningen. Het vage onderdeel ‘aktekosten’ is inmiddels een aanzienlijke post op de afrekening. Het mag u ook niet helemaal verbazen dat cliënten daar vragen over stellen. Een ander probleem is dat vele termen op de factuur voor nogal wat cliënten niets- zeggend jargon zijn. ‘Ereloon’, ‘registratierechten’, ‘recht op geschriften’… Notarissen en medewerkers zijn zo met die termen vertrouwd dat ze niet meer beseffen dat ze voor de man in de straat dicht aanleunen bij het Chinees.

Net als andere vrije beroepers, moeten notarissen uitleggen welke kosten er zijn en waarvoor ze dienen. Duidelijke afrekeningen en een woordje uitleg. Het is in het belang van de notaris en van het merk ‘notaris’. Het zal immers niet de eerste keer zijn dat cliënten denken dat de hele factuur in de zak van de notaris verdwijnt.

Communiceren over geld is een kunst

Net als de meeste vrije beroepers, voelen vele notarissen zich niet op hun gemak wanneer ze moeten communiceren over geld of prijzen. Er kleeft nog altijd iets ‘onwaardigs’ aan het vragen van geld voor een intellectuele prestatie. We hebben het ook nog altijd liever over een ‘ereloon’, dan over een ‘tarief’ of ‘prijs’.

Maar de cliënten leven inmiddels in een heel andere context. Zij leven in een context van ‘voor wat, hoort wat’, van ‘budgetten’ en van doorlopende ‘financiële keuzes’. Geld is een dagelijkse bezorgdheid en punt van aandacht. Het hoort bij het leven zoals eten en drinken. Als notaris bent u ook consument. En in die hoedanigheid vergelijkt u ook de prijzen van diensten, houdt u ook van kortingen, meet u ook af hoeveel iets waard is.

Prijscommunicatie is een kunst. Om een kunst meester te worden, moet men ze eerst beoefenen.

Er zijn boeken vol geschreven over effectieve prijscommunicatie, maar de beste samenvatting van die boeken vinden we in het volgende citaat: ‘Price is only ever an issue in the absence of value’. Vertaald: ‘Prijs is enkel een probleem bij afwezigheid van waarde.’

Met andere woorden: mensen betalen graag, zolang ze overtuigd zijn van de toegevoegde waarde.

En dat we eigenlijk ‘graag’ betalen, bewijzen we elke dag. Een auto moet ons slechts van punt A naar punt B brengen. En toch betalen we met plezier (veel) meer voor comfort, veiligheid, design, prestige … En dat doen we voortdurend, bij zowat alle producten en diensten. We kiezen niet de goedkoopste oplossing. We betalen meer dan eigenlijk hoeft, zolang we het gevoel hebben dat we ook iets meer terugkrijgen.

Ook notarissen moeten in de toekomst nog beter leren communiceren over de ‘toegevoegde waarde’ die ze realiseren voor hun cliënten. Notarissen produceren geen aktes, huwelijkscontracten of testamenten. Notarissen zorgen voor rechtszekerheid en voor gemoedsrust. Ze voorkomen problemen, besparen op belastingen, lossen conflicten op nog voor ze naar de rechtbank gaan … Als u uw klanten hiervan kunt overtuigen, zult u ook het aantal zeurpieten zien verdwijnen als sneeuw voor de zon.

Aanbevelingen

Bij wijze van samenvatting, heb ik vier aanbevelingen voor notarissen als het gaat om erelonen en kosten:

1. Laat u niet opjagen door cliënten die kortingen vragen, voortdurend vergelijken en op voorhand steen en been klagen over de hoge kosten. U bent deze cliënten liever kwijt dan rijk. Het is een minieme groep die niet op uw rendabiliteit weegt, maar enkel op uw humeur en dat van uw medewerkers.

2.Maak uw erelonen en kosten zo voorspelbaar mogelijk. Bezorg uw cliënten bij aanvang van het dossier altijd en spontaan een realistische, maar conservatieve inschatting van de totale kosten.

3.Leg in gewone mensentaal uit waaruit de kosten bestaan en waarvoor ze dienen. Uw afrekeningen zijn op dat vlak even duidelijk.

4.Vertel cliënten niet wat u doet (aktes verlijden …) maar wat u realiseert: gemoedsrust, zekerheid, besparingen …

5.Schenk aandacht aan de ‘strik’ rond uw dienstverlening: of u een goede notaris bent (lees: of u uw geld waard bent) kunnen de meeste cliënten niet afleiden uit de juridische inhoud van uw werk, dus leiden ze dit af uit de context van de dienstverlening: een mooi kantoor, een vriendelijk onthaal, een professionele uitstraling, een koffietje met een koekje …

***

Dinsdag 25 augustus 2015

Toeval of niet?

 Geachte Ombudsman erenotaris André Michielsens,

 Op maandag 24 augustus 2015 ben ik nog maar eens in de pen geschoten, en dit met betrekking tot wat is vooraf gegaan sinds het openvallen van een erfenis/nalatenschap op 2 mei 1982 en op 4 januari 1996 van de ouders van mijn echtgenote Joanna DE MEYST, wat u verder hieronder kunt lezen; alsook ons aanschrijven in 2000 tot uw persoon als Voorzitter van de Kamer van Notarissen te Antwerpen in 2000/ 2001.

Echter, dinsdagmiddag 25 augustus te 13 uur - bevestigde u in o.a. een interview op VTM dat u sinds uw aanstelling op 1 juni 2015 gemiddeld 3 klachten per dag van burgers ontvangt (met soms tot 65 klachten op een dag volgens onze bronnen!), klachten waarvan het overgrote deel betrekking hebben op nalatenschappen, dossiers toevertrouwd aan het notariaat en de behandeling ervan door notarissen.

Wij zijn ervan overtuigd dat onze website www.notarissen-evaluatie.be sinds februari/maart 2014, en mijn persoonlijk aanspreken daarin van o.a. de K.F.B.N., ik deze onder druk heb weten te zetten om, aansluitend op het wetsvoorstel van Senator Christine DEFRAIGNE (zie het thema OMBUDSMAN in onze website), de zaken te laten versnellen tot uw aanstelling als ombudsman voor het Notariaat. Ook de reportage van PANORAMA eind januari 2014 heeft een en ander in beweging gebracht. De reportage “De Notaris verdeelt” op CANVAS heeft een maatschappelijk gegeven in beweging gebracht. U hebt dit zelf vandaag 25 augustus in de media bevestigd.

Echter, het is nog steeds niet het ideaal, aangezien u - als voormalig notaris - moet oordelen (of enigszins vonnissen) over ofwel voormalige collega notarissen ofwel over collega erenotarissen welke in de fout zijn gegaan en mogelijk vrienden kunnen zijn. Een ombudsman zou nooit enige ‘connectie’ mogen kennen of gekend hebben met de klachtendoelgroep “notaris”!

Sinds 2000 hebben zich volgende feiten voorgedaan: a): zowel u, als toenmalig Voorzitter van de Kamer van Notarissen te Antwerpen, en nadien uw opvolger notaris Aloïs Van den Bossche in 2001/2002, hebben geweigerd de klacht vanwege Joanna DE MEYST ernstig te nemen (zie hieronder); b): ook de Benoemingscommissie heeft een klacht vanwege Joanna DE MEYST in 2011 afgewezen; c): tot op heden hebben de door de rechtbank aangestelde notarissen eveneens geweigerd familie-erenotaris Guy VAN BELLINGHEN aan te spreken, nu 17 jaar na de eerste klacht vanwege partij en erfgename Joanna DE MEYST, met als reden: “voorbarig en nutteloos”!

Augusta DE MEYST kan sinds 1 augustus 2003 niet meer worden verhoord, binnenkort ook erenotaris Guy VAN BELLINGHEN niet meer, aangezien de leeftijd van 86 jaar! Wordt vervolgd.

Met achting,

Jos SUYS

Beste burger, beste lezer, beste erfgenaam-rechtzoekende,

Enkele maanden geleden kreeg ik nog maar eens “de deur op mijn neus”, en mocht ik de volgende uitspraak ontvangen vanwege notaris Aloïs Van den Bossche: “Misschien kan ik u een wijsheid van wijlen mijn vader meegeven: “in zijn recht kan men ook sterven, beter is dan gelukkig te leven in het onrecht”.  

“U doet ermee wat u wil” schreef notaris Van den Bossche op 14 november laatst (zie verder hieronder).

Een en ander heeft betrekking op een klacht in 2001/2002 ten overstaan van familie-erenotaris Guy VAN BELLINGHEN uit Mechelen, klacht welke door de Kamer van Notarissen te Antwerpen werd “omzeild” door aan de familie-erenotaris verbod op te leggen verantwoording af te leggen m.b.t. een aantal feiten van misbruik van vertrouwen, o.a. verduistering van correspondentie met de fiscale administratie en het aanzetten van een partij tot niet aangifte van een aantal schenkingen, a): van o.a. 4 huizen welke door de ouders/erflaters werden gebouwd voor hun dochter Augusta; b): niet aangifte van een schenking van gronden van vader DE MEYST aan zijn dochter Augusta, door Augusta niet ingebracht in de nalatenschap, wat geleid heeft tot meineed en heling* (*cf. artikel 792 van het Burgerlijk Wetboek), en C): samenspanning door raadgevend familie-erenotaris Guy VAN BELLINGHEN met een van de erfgenamen (Augusta DE MEYST en haar advocaat Jef DE MEY) ten overstaan van de andere erfgename, in deze Joanna DE MEYST, d): het aanzetten van partij Augusta DE MEYST door de toenmalige door de rechtbank aangestelde notarissen (in 1997), tot niet mededeling van de door Joanna DE MEYST opgevraagde rekeningen van Augusta* haar beheer van de goederen van de ouders (*Augusta, ongehuwd, kinderloos, en levenslang samengewoond met haar ouders).

Echter, sinds 18 juli 2000 (nu meer dan 15 jaar) en ook na 26 mei 2008, weigeren de door de rechtbank aangestelde notarissen familie-erenotaris Guy VAN BELLINGHEN aan te spreken en verklaringen te laten afleggen.

Betreft: gerechtelijke procedure vereffening en verdeling van twee nalatenschappen, zowel van de vader (1982), als van de moeder (1996).

            Beste burger, beste lezer, beste erfgenaam-rechtzoekende,

M.b.t. de hangende gerechtelijke procedure vereffening-verdeling van de erfenis van wijlen de heer en mevrouw  DE MEYST – JACOBS uit Weerde, werd in 2001 en in 2002 beroep gedaan op de Voorzitters van de Kamer van Notarissen te Antwerpen, om raadgevend familie-erenotaris Guy VAN BELLINGHEN te bewegen zijn medewerking te verlenen aan de verdere samenstelling van het actief van de nalatenschappen DE MEYST - JACOBS, nalatenschappen opengevallen in 1982 en in 1996.

Echter, nadat op 3 mei 2001 toenmalig voorzitter André Michielsens (*) beweerde dat Joanna DE MEYST zijn gevraagde tussenkomsten zou hebben afgewezen (wat een regelrechte leugen was), bevestigde voorzitter notaris André Michielsens de klacht zonder gevolg wegens de beperking van zijn bevoegdheden. Een onderhoud zat er ook niet in. Op 16 juni 2001 werd ons alsnog door zijn opvolger notaris  Aloïs Van den Bossche een onderhoud toegekend, met de belofte dat hij erenotaris Guy VAN BELLINGHEN zou aanspreken. Na zeven maand zonder nieuws vanwege de nieuwe Voorzitter van de Kamer van Notarissen te Antwerpen, bevestigde deze op 14 februari 2002: “Zoals u best weet, betreft het hier een gerechtelijk dossier, en hebben erenotaris VAN BELLINGHEN en zijn opvolger notaris VERBEEK, het ganse dossier ter beschikking gesteld van de door de rechtbank aangeduide notarissen, die van hen alle gewenste documenten hebben kunnen meenemen.” Ook hier een regelrechte leugen. Familie-erenotaris Guy VAN BELLINGHEN en zijn opvolgster hebben nooit een dossier overgemaakt aan de aangeduide notarissen. Tevens hebben de door de rechtbank aangestelde notarissen (tussen 2001 en heden), ook nooit inzage genomen van het dossier op het notariaat van notaris VERBEEK, opvolgster van notaris Guy VAN BELLINGHEN!

(*) Erenotaris André Michielsens is sinds 1 juni 2015 aangesteld als Nederlandstalige OMBUDSMAN voor het notariaat, in overleg aangewezen door de Nationale Kamer van notarissen en door de Koninklijke Federatie van het Belgisch Notariaat (K.F.B.N.).

Tevens bevestigde toenmalig Voorzitter notaris Aloïs Van den Bossche verder op 14 februari 2002 aan Joanna DE MEYST: “Erenotaris VAN BELLINGHEN is daarenboven bereid voor de rechtbank te getuigen en alle vragen te beantwoorden die hem daar gesteld worden door de aangestelde notarissen en/of de rechters.”

Tevens bevestigde toenmalig Voorzitter notaris Aloïs Van den Bossche op 14 februari 2002: “Voor het overige hoeft u hem (erenotaris Guy Van Bellinghen) niet meer lastig te vallen. Hij krijgt verbod om u nog persoonlijk te antwoorden.”

Tevens bevestigde toenmalig Voorzitter notaris Aloïs Van den Bossche op 19 maart 2002: “Ingevolge ons onderhoud heb ik aan notaris VERBEEK en aan erenotaris Guy VAN BELLINGHEN opdracht gegeven zich volledig van deze zaak te onthouden en de stukken en gelden van het dossier over te maken aan de door de rechtbank aangestelde notaris, wat inmiddels gebeurde.” Nogmaals, er werd door erenotaris VAN BELLINGHEN en notaris VERBEEK nooit een dossier overgemaakt aan de door de rechtbank aangestelde notarissen.

Tevens bevestigde toenmalig Voorzitter notaris Aloïs Van den Bossche op 19 maart 2002 aan Joanna DE MEYST: “Een confrontatie tussen erenotaris Guy VAN BELLINGHEN en uzelf lijkt mij niet aangewezen. De zaak is aan de rechter toevertrouwd en aan de notaris die door de rechtbank aangesteld werd. Daar kan de Kamer van Notarissen niet tussenkomen.”

Het is maar, beste lezer, dat u dit weet, wat u natuurlijk niet mag weerhouden uw ongenoegen en onrecht te melden, aangezien het nooit een optie mag zijn “gelukkig te leven in het onrecht”!

Tevens bevestigde toenmalig Voorzitter notaris Aloïs Van den Bossche op 19 maart 2002: “Het is inderdaad de opdracht van de notaris geschillen te voorkomen en mee te werken aan de sociale rust.” Echter, opnieuw verdraaide toenmalig Voorzitter notaris Aloïs Van den Bossche de feiten door op 19 maart 2002 te schrijven: “Daarvoor moeten echter de betrokken partijen dit ook wensen en dat is blijkbaar niet het geval.” Of nog maar eens  een leugen, aangezien toenmalig Voorzitter notaris Aloïs Van den Bossche al op 14 februari 2002 aan erenotaris Guy VAN BELLINGHEN verbod had opgelegd om nog persoonlijk te antwoorden op de vragen vanwege partij Joanna DE MEYST.  Tevens weigerde toenmalig Voorzitter notaris Aloïs Van den Bossche op 19 maart, om over te gaan tot een confrontatie* tussen erfgename Joanna DE MEYST en familie-erenotaris Guy VAN BELLINGHEN.

            Kunt u, lezer, nog volgen?

*Conclusie: zolang een “confrontatie” tussen de notaris en de klager cliënt (of partij) geen regel wordt onder de bevoegdheid van de Voorzitters van de Kamer van Notarissen en/of van een neutrale “Ombudsman/vrouw”, zullen conflicten tussen de burger en notarissen blijven zorgen voor ellende in hoofde van de rechtzoekende burger.

Tevens filosofeerde toenmalig Voorzitter notaris Aloïs Van den Bossche verder op 19 maart 2002: “De notaris staat inderdaad mee in voor de rechtszekerheid. Rechtszekerheid wil echter meer zeggen dan aan een partij haar zin geven. Rechtszekerheid geldt voor alle partijen. Zoals uzelf schrijft is de notaris de onpartijdige raadsman…” En gaat de Voorzitter notaris Van den Bossche verder: “Ik heb de indruk dat u deze onpartijdige raadsman (raadgevend familie-erenotaris Guy VAN BELLINGHEN*) in uw kamp wil krijgen, maar daar kan hij niet aan toegeven, hij zou partijdig worden.”

*Wat u, lezer van dit ‘relaas’ ook moet weten is, dat zowel in 1982 bij overlijden van vader Jules DE MEYST, als bij overlijden van moeder Leontina JACOBS in 1996, familie-notaris Guy VAN BELLINGHEN de aangifte van nalatenschap voor de beide kinderen DE MEYST - JACOBS (hetzij zowel voor Augusta als voor Joanna) heeft mogen invullen en aldus de rechten van beide erfgenamen diende te behartigen. Notaris Aloïs Van den Bossche diende, zowel in 2002 als Voorzitter van de Kamer van Notarissen, als nadien in 2012 als Voorzitter van de Benoemingscommissie, familie-erenotaris Guy VAN BELLINGHEN aan te spreken op feiten van o.a. misbruik van vertrouwen. Echter, ook in 2012 nam notaris Aloïs Van den Bossche erenotaris Guy VAN BELLINGHEN in bescherming! Maar dat is een ander verhaal.

Op 19 maart 2002 sloot toenmalig Voorzitter notaris Aloïs Van den Bossche op zijn beurt het klachtendossier af door volgende bevestiging aan de klager Joanna DE MEYST, hetzij: “Ik ben ervan overtuigd dat de Kamer, door opdracht te hebben gegeven aan collega VERBEEK en aan erenotaris VAN BELLINGHEN de stukken* onverwijld over te maken aan de aangestelde notarissen (*wat nooit gebeurde) en door verbod te hebben opgelegd nog enig commentaar te geven buiten de procedure, op de beste wijze uw belangen heeft behartigd, en heeft ingestaan en bijgedragen tot de rechtszekerheid en de onpartijdigheid.”

En schreef toenmalig Voorzitter notaris Aloïs Van den Bossche op 19 maart 2002: “Wat kan u van de Kamer nog meer willen? Ik sluit het dossier en hoop dat de rechtbank u uiteindelijk zal geven wat ik niet heb kunnen doen: tevredenheid.”

De opstelling in 2002 vanwege de toenmalige Voorzitter van de Kamer van Notarissen te Antwerpen notaris Aloïs Van den Bossche, heeft er mede toe geleid dat de staat van vereffening-verdeling dd. 8/01/2003, door Joanna DE MEYST op 20 februari 2003 diende aangevochten als een valsheid in geschrift, met 11 jaar later, hetzij op 28 mei 2013, de bevestiging vanwege de door de rechtbank aangestelde notarissen, dat zij zullen overgaan tot een nieuwe staat van vereffening, rekening houdend met de nieuwe elementen van het dossier.

In 2002 was er alsnog de mogelijkheid om de twee partijen en familie-erenotaris samen te brengen, echter de toenmalige Voorzitter notaris Aloïs Van den Bossche oordeelde anders.

Op 1 augustus 2003 kwam partij Augusta DE MEYST schielijk om het leven en kan niet meer verhoord worden.

De volgende vraag stelt zich: “Hebben de  voormalige Voorzitters van de Kamer van Notarissen van Antwerpen meegewerkt aan het verborgen houden van een nalatenschap?” aansluitend op o.a. een Cassatiearrest dd. 9/12/1993, hetzij: “Een gemeenschappelijke fout, dit wil zeggen een fout waarbij verschillende personen bijdragen tot een schadeverwekkend feit, doet een hoofdelijke aansprakelijkheid ontstaan. Al degenen die meegewerkt hebben aan het verborgen houden van een nalatenschap zijn te aanzien van de gevolgen, hoofdelijk gehouden.” (Cass., 9 december 1993, R. Cass., 1994, 59, met bespreking P. HOFSTRÖSSLER; R.W. 1994-95, 165.)

De vraag welke ook u zich moet stellen beste lezer: “Is een en ander het gevolg van een ‘Federatie* van bondgenoten en eedgenoten notarissen’?” (*in deze de K.F.B.N., hetzij de KONINKLIJKE FEDERATIE VAN HET BELGISCH NOTARIAAT); hetzij notarissen welke in veel gevallen dienen samen te werken, en de ‘Federatie’ en zijn ‘afdelingen’ om beurten dienen te bemanden en te leiden, en hun collega notaris nooit zullen aanspreken op o.a. artikel 17 van de deontologische code van de Nationale Kamer van Notarissen, HOOFDSTUK IV – Plichten van de notaris tegenover zijn confrater, artikel dat zegt: “De notarissen zijn elkaar bijstand verschuldigd in de uitoefening van hun ambt. Wanneer zij optreden in een zelfde dossier, beloven zij elkaar wederzijds een loyale en doeltreffende samenwerking. Zij hebben de plicht hun confrater tijdig te verwittigen indien zij in zijnen hoofde een fout of een tekortkoming vaststellen, en vermijden in de mate van het mogelijke de cliënt daarin te betrekken. Het belang van deze laatste heeft echter steeds voorrang op het belang van de confrater.”

Ook dit is goed om weten, beste lezer!

Beste burger, beste lezer, beste erfgenaam-rechtzoekende,

Hieronder het mailschrijven welke aanleiding heeft gegeven tot het feitenverhaal hierboven, en de wijze van behandeling van de burger rechtzoekende door prominente (!) notarissen, door o.a. aan een familie-erenotaris verbod op te leggen om nog te antwoorden aan een van de erfgenamen, wat uiteindelijk mede op 8/01/2003 geleid heeft tot een staat van vereffening welke is aangetast door valsheid in geschrift!

Echter, uit het voorgaande hierboven en de mail hieronder, kunt u vaststellen dat het notariaat dikwijls ‘een betonnen muur’ is waar de ‘burger-rechtzoekende’ moeilijk of helemaal niet doorheen geraakt.

Wie inzage van de (bewijs)stukken van dit verhaal hierboven wil nemen, mag ons gerust aanspreken op ons mailadres notarissenevaluatie@telenet.be

Voor de www.notarissen-evaluatie.be

Jos SUYS

Van: Notaris Aloïs Van den Bossche [mailto:notaris@notaris-vorselaar.be]
Verzonden: vrijdag 14 november 2014 12:10
Aan: Suys Jos
Onderwerp: klacht vanwege Joanna DE MEYST

Mijnheer,

In kort antwoord op uw veelvuldige zendingen, in de hoop dat u er mee ophoudt:

Ø  Ik ben geen voorzitter van de Provinciale Kamer van Antwerpen meer en kan u dan ook in die hoedanigheid niet meer antwoorden;

Ø  Ik ben geen voorzitter van de Nederlandstalige Benoemingscommissie voor het Notariaat meer en kan u dan ook in die hoedanigheid niet meer antwoorden;

Ø  Ik ben in uw dossier(s) niet als notaris opgetreden, zodat ik dus uw dossier ook van dat standpunt uit niet ken en u daarover niet kan inlichten;

Ø  Ik weet niet of erenotaris Van Bellinghen nog leeft of niet. Dat kan u navragen op het kantoor van zijn opvolger.

Ø  Wie een functie bekleed in oefening van zijn ambt, verliest alle bevoegdheden zodra die functie ophoudt. U zal begrijpen dat dat ook bij mij zo is. 

Ø  U schrijft toch ook niet aan een emeritus magistraat over een dossier dat hij in behandeling heeft gehad toen hij nog actief was. Dat zijn de regels. Regels zijn er om te volgen.

Ø  Als de rechter ooit van oordeel is, quod certa non, dat hij mijn standpunt wil horen, dan moet de rechter mij dat zelf vragen. Niet u.

In het algemeen wil ik u duidelijk maken dat ik u niet kan helpen. U hoeft mij dan ook niet meer te schrijven of te mailen. Ik antwoord niet meer. Ik zou mijzelf steeds herhalen door te zeggen dat ik niets te zeggen heb.

U kan dus uzelf en mij de moeite besparen.

Misschien kan ik u een wijsheid van wijlen mijn vader meegeven: “in zijn recht kan men ook sterven, beter is dan gelukkig te leven in het onrecht”.  

U doet ermee wat u wil. 

Met beleefde groet,

A. Van den Bossche

Notaris

Markt 2 - 2290 Vorselaar

            Ter informatie:

NATIONALE KAMER VAN NOTARISSEN - DEONTOLOGISCHE CODE

HOOFDSTUK IV. - Plichten van de notaris tegenover zijn confraters

Art. 17. De notarissen zijn elkaar bijstand verschuldigd in de uitoefening van hun ambt. Wanneer zij optreden in een zelfde dossier, beloven zij elkaar wederzijds een loyale en doeltreffende samenwerking. Zij hebben de plicht hun confrater tijdig te verwittigen indien zij in zijnen hoofde een fout of een tekortkoming vaststellen, en vermijden in de mate van het mogelijke de cliënt daarin te betrekken. Het belang van deze laatste (in deze cliënt erfgenaam) heeft echter steeds voorrang op het belang van de confrater.

Toelichting.

Op algemene wijze zijn notarissen ertoe gehouden elkaar onderling te helpen (spoed bij het afleveren van kopies van akten, mededeling van nuttige inlichtingen, verlenen van het ambt onder de voorwaarden bepaald door het Algemeen reglementair kader met betrekking tot de regels van de notariële praktijk).

In de talrijke gevallen waarbij twee of meer notarissen optreden in eenzelfde dossier, gaat het om een gemeenschappelijk werk tot het welslagen, waaraan elkeen zijn bijdrage moet leveren. Met de loyale en doeltreffende samenwerking vermeld in de tekst wordt niet enkel bedoeld deze van de notaris zelf, doch ook deze van zijn medewerkers.

Onverminderd het voorschrift van artikel 10bis van de Wet van 11 januari 1993 (Wet tot voorkoming van het gebruik van het financiële stelsel voor het witwassen van geld en de financiering van terrorisme), wanneer de notaris een fout vaststelt in het werk van zijn confrater, kan hij hem daar meestal tijdig op wijzen, d.w.z. op een ogenblik waarop de fout nog zonder schade kan rechtgezet worden. In dit geval zou het strijdig zijn met de deontologie indien de notaris gewag zou maken van deze fout ten aanzien van de cliënten; dit zou afbreuk doen aan het krediet van het beroep.

Doch de fout kan ook ontdekt worden op een ogenblik waarop ze nog slechts kan hersteld worden door tussenkomst van de cliënt (verbeterende akte, schadevergoeding, enz...).

In dergelijke hypothese moet de confraterniteit wijken voor het belang van de cliënt, en mag de notaris de vastgestelde fout niet verzwijgen.

Ook is het passend de fout op discrete wijze bekend te maken.

            25/08/2015

De rol van de notaris

Notarissen zijn te commercieel geworden!

Bron: De Morgen - dinsdag 21 augustus 2012 (Lieven Desmet)

Aloïs Van den Bossche, de (voormalige) voorzitter van de benoemingscommissie voor het notariaat, vreest dat het ambt aan waarde inboet. Hij pleit er onder meer voor om notarissen niet langer als vastgoedbemiddelaars te laten werken.  

"Wie bindingen heeft met een partij, kan moeilijk de ander onpartijdig adviseren.

Neem nu de verkoop van een woning. Hoe kan men optreden als vertegenwoordiger van de verkoper en het pand de hemel in prijzen en tegelijk aan de kandidaat-koper zeggen wat er eigenlijk niet zo goed aan is.

            Niemand kan twee heren dienen. 

Ook notarissen niet, terwijl er een zeker kwaliteitslabel uitgaat van het ambt.

Daarom zouden we beter geen verkopingen uit de hand meer doen.

"Deze stelling verdedigde Aloïs Van den Bossche onlangs tijdens een voordracht aan de VUB. In eigen naam, beklemtoont de voorzitter van de benoemingscommissie voor het notariaat in een reactie.

"Vroeger, toen er geen of onvoldoende competente makelaars waren, deed de notaris dat er bij als een soort dienstverlening voor de burger.

"Volgens de notaris is het met het ambt in de tweede helft van de 20ste eeuw wat uit de hand gelopen. "Het aantal 'commerciële notarissen' daalt, gelukkig, maar er blijven er nog altijd te veel over.

Men moet terug naar de hoofdopdracht. De goede uitvoering van de hoofdopdracht is maar mogelijk als men geen tijd en moeite moet verliezen aan nevenactiviteiten die niet altijd stroken met het ambt."

Voor Van den Bossche moet de taakomschrijving van de notaris herzien worden, wil het niet aan gezag inboeten. 

Verschil in visie

Bart Van Opstal, voorzitter van de Koninklijke Federatie van het Belgisch Notariaat, zegt dat de stelling van zijn collega niet gedragen wordt door de federatie. "Ik denk dat er hier een verschil in visie zit tussen de minimalisten, en de maximalisten. Waarbij de ene gaat voor een strikte uitvoering van het ambt, terwijl anderen een uitgebreidere dienstverlening als hun roeping zien. Overigens laat het Hof van Cassatie ons uitdrukkelijk toe aan vastgoedbemiddeling te doen als dat gebeurt bij de behandeling van een ander dossier, zoals een echtscheiding of een nalatenschap. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat we solliciteren naar dat soort van activiteiten. Maar het hoort tot op zeker niveau tot het takenpakket.

Bij het Beroepsinstituut van Vastgoedmakelaars reageert woordvoerder Dajo Hermans opgetogen. "Het voorstel van de heer Van den Bossche zou op een positieve mentaliteitsverandering binnen het notariaat kunnen wijzen. Zijn pleidooi kan op de volle steun rekenen van de vastgoedmakelaars. Wij zijn van mening dat het voorstel een debat verdient."

Wat is de stand van zaken op 29/04/2014?

Werd er een debat gevoerd?

Ter info: uit PLUS.be magazine

Niet tevreden over uw notaris?

Een oud zeer.

(auteur notaris Eric Spruyt, 10 juli 2008)

Recht & Geld

Iedereen komt wel eens in contact met een notaris. Maar wat kunt u doen als hij zijn werk niet naar behoren vervult? Als u financiële schade lijdt? Of erger nog: als hij niet eerlijk met uw geld omspringt? In al deze gevallen is er een oplossing!

Jaarlijks gaan zo'n 2,5 miljoen cliënten langs bij hun notaris. Uit het jongste jaarverslag van de Koninklijke Federatie van het Belgisch Notariaat (KFBN) blijkt dat de 1332 Belgische notarissen in 2005 samen ruim 900 000 akten tekenden en meer dan 3 miljard euro aan registratierechten voor de staat en de regio's inden. Het notariskantoor is dan ook elke werkdag de polsslag van onze samenleving. Mensen gaan bij hun notaris te rade alvorens zich te engageren in zaken die hen na aan het hart liggen zoals een huwelijk, de aankoop van een woning, de oprichting van een onderneming, de regeling van een erfenis enz. Over het algemeen lijkt de burger best tevreden te zijn over de dienstverlening van het notariaat. Dit is recent nog gebleken uit een enquête die werd afgenomen bij ondernemers. Zo'n 80 % toonde zich tevreden tot zeer tevreden over de notariële dienstverlening (vertrouwensband, discretie, juridische kennis).

Een goed gesprek kan helpen

De perfectie is niet van deze wereld. Het kan dus gebeuren dat u de dienstverlening van een bepaalde notaris zwak, ja zelfs ronduit slecht vindt. Wat kunt u in een dergelijk geval, concreet doen? Vraag eerst en vooral een persoonlijk onderhoud. De praktijk leert dat heel wat misverstanden ontstaan of dat ongenoegen groeit omdat er iets fout is gelopen in de communicatie. Misschien bent u onvoldoende ingelicht door de notaris over sommige aspecten van uw dossier (inhoudelijke, wat de timing betreft of de kostprijs) en is het wenselijk dat één en ander nog eens grondig wordt uitgelegd en met u doorgepraat. Het kan ook gebeuren dat bijvoorbeeld de afwikkeling van een erfenis naar uw oordeel te lang aansleept en dat de notaris u niet voldoende heeft uitgelegd waar precies de obstakels zitten.

De klachtenprocedure

Blijft u na een gesprek met uw notaris op uw honger of krijgt u hem niet te pakken, dan beschikt u over meerdere mogelijkheden waar u met uw grieven terecht kunt. U kunt zich in de eerste plaats richten tot de Provinciale Kamer van Notarissen waar uw notaris zijn standplaats heeft. Deze kamer kunt u min of meer vergelijken met de Orde van Advocaten of van Geneesheren: ze is belast met de handhaving van de tucht en de deontologie en houdt toezicht op de boekhouding van alle notarissen van de provincie. Ze heeft ook tot kerntaak klachten van de burgers over hun notaris te horen en te bemiddelen bij de afhandeling ervan.

Een klacht bij de Provinciale Kamer wordt bij voorkeur schriftelijk ingediend (adressen: zie het kaderstukje Meer info). De Kamervoorzitter neemt dadelijk na ontvangst van de klacht contact met de bewuste notaris die moet uitleggen wat er precies is fout gelopen. Als manifeste inbreuken op de beroepsregels worden vastgesteld zullen disciplinaire maatregelen genomen worden, zoniet probeert de Kamer te bemiddelen.

Blijft de Kamer echter bij de pakken zitten, dan kunt u aankloppen bij de Benoemingscommissie voor het Notariaat. Deze commissie werd in het leven geroepen na de hervorming van het notariaat in 1999.

Zij handhaaft weliswaar niet de tucht en de deontologie van de notarissen, maar kan bemiddelen tussen de klager en de notaris om tot een oplossing te komen. De Benoemingscommissie is een onafhankelijk orgaan en is paritair samengesteld uit notarissen, magistraten, universiteitsprofessoren en vertegenwoordigers uit het maatschappelijke middenveld.

Professionele fouten

Wat nu als een notaris een fout maakt in de uitoefening van zijn ambt die tot gevolg heeft dat u financiële schade ondervindt (of op termijn zou kunnen ondervinden).

Is de fout herstelbaar - gaat het bijvoorbeeld om één of ander vormgebruik dat ongedaan kan gemaakt worden - dan zal de notaris dit ongedaan maken, als dat nodig is door de aanmaak van een nieuwe, correcte of verbeterende notariële akte. Uiteraard zal dit gratis gebeuren als de fout integraal aan de nalatigheid van de notaris zelf te wijten is.

Ook als de fout onherstelbaar is, blijft u als cliënt niet in de kou staan. Immers, iedere notaris is verplicht een beroepsverzekering af te sluiten bij de coöperatieve vennootschap Verzekeringen van het Notariaat. Deze instelling verzekert de burgerlijke aansprakelijkheid van de notaris wegens beroepsfouten. De verzekering dekt bovendien de verantwoordelijkheid van de notaris of de schade die hij lijdt als gevolg van verduistering opgezet door medewerkers. Zij staat ook garant voor de uitbetaling van een schadevergoeding aan de notaris bij een gedeeltelijke of volledige vernieling van zijn archieven. De verzekeringen voorzien wel in plafonds die afhangen van het bedrag waarvoor de notaris verzekerd is. De meeste notarissenverzekeringen lopen echter in de miljoenen zodat de cliënt behoorlijk vergoed wordt, tenzij het om gigabedragen gaat.

VOORBEELD Karel heeft kinderen, maar wil in zijn testament ook een deel van zijn vermogen naar zijn petekind laten gaan. Het notariële testament vertoont echter een gebrek, waardoor het nietig is (bijv. omdat de notaris heeft nagelaten te vermelden dat het testament gedicteerd werd in aanwezigheid van de getuigen). In dat geval wordt het testament 'buitenspel gezet' en speelt het wettelijk erfrecht (tenminste als de kinderen de nietigheid inroepen). Gevolg: het petekind erft niets, alles gaat naar de kinderen. Maar als het petekind de beroepsfout van de notaris kan aantonen, kan het hem aansprakelijk stellen. De financiële schade kan dan in aanmerking komen voor vergoeding door de cv Verzekeringen van het Notariaat.

Misbruik van gelden

Cliënten kunnen niet alleen schade ondervinden door professionele fouten vanwege een notaris, maar ook doordat deze zijn financiële verplichtingen niet nakomt of gelden misbruikt. Het notariaat stelt alles in het werk om dit maximaal te voorkomen. Zo wordt op vraag van de Provinciale Kamer op zeer regelmatige tijdstippen de boekhouding van iedere notaris gecontroleerd door een onafhankelijke bedrijfsrevisor, bijgestaan door een notaris, onderlegd in de boekhoudkundige regels. Niettegenstaande deze preventieve maatregelen loopt het soms toch nog fout. Ten dienste van de consument die het slachtoffer zou worden van financiële malversaties of insolvabiliteit van een notaris, werd echter een solidariteitsfonds in het leven geroepen, de Notariële Zekerheid genaamd. Het particuliere slachtoffer ter goeder trouw kan zich richten tot dit fonds dat vrijwillig tussenkomt op basis van vastgelegde criteria. In de regel kan gesteld worden dat dit tot ongeveer 75% van de geleden financiële schade in kapitaal dekt en in sommige (sociale) gevallen zelfs tot 100%.

Naar de rechter. Het spreekt tenslotte vanzelf dat buiten de hierboven besproken mechanismen van schadeloosstelling die eigen zijn aan het notariaat zelf, de burger steeds via de gewone rechtbanken zijn schade kan trachten te recupereren.

Omdat dit evenwel vaak tot een jarenlange procedureslag aanleiding geeft, hebben de hoger vermelde notariële instellingen ongetwijfeld hun maatschappelijk nut en verdienste.

Koninklijke Federatie van het Belgisch Notariaat: info via website www.notaris.be

Auteur: Eric Spruyt | Publicatie: 10-07-2008 | Update: 24-07-2008